2 Eylül 2016 Cuma

GERÇEKTEN BUGÜN ANLADIM

▂▃▅▇═══► İLKAY YILMAZ ◄═══▇▅▃▂
Gerçekten bugün anladım, aslında sevmek hatta çok sevmek tam karşısında otururken, küçücük bir kimsenin, muhteşem sesinden bir harf duyabilmekmiş.
Bir de gördüğüme sevindim diyebilmekmiş. Bütün bu hayatın ne denli boş olduğunu, neler uğruna kimleri kırabildiğimizi fark edip, "hepimizin hatası oluyor" diye düşünebilmekmiş.
Her insanın yapamayacağı şeymiş bunu da bugün öğrendim. Her insan sevemez öyle!
Ölene kadar değil, sonsuza kadar aynı hislerle yaşayabilmekmiş.
Peçete uzattığıldığında, midenin form değiştirip aynı anda çeşitli organlara dönüşüp kasılıp kasılıp bir yandan da kelebek kanatları takmasıymış.
Deli gibi özlemekmiş. Her gün gör, o önemli değil. Her gün, her saniye görüp yine de ona bakmayı özleyebilmekmiş. Karşımdayken duyduğum özlemden bayılabilecek gibi olabilmemmiş.
Sevmek yüzümdeki çizgi artışını aynada görünce, "keşke bu denli yakından o da görseydi kendisinin tenimdeki izdüşümünü" demekmiş.
Sevmek ona "tatlım" diyerek onun o küçük parmaklarını öpebilmekmiş!
Sevmek bir tek onda güzelmiş! Sende güzelmiş sende!

Hiç yorum yok: